Etnische conflicten en Al Shabaab onrust

Het is onrustig in Kenia. Etnische conflicten zorgen voor opschudding want er vallen vele doden en naast politieagenten zijn zelfs vele kinderen en vrouwen inmiddels afgeslacht. Gelukkig is dit geweld relatief gezien nog op afstand en heeft dit te maken met een jarenlange strijd tussen stammen over vee en land.

Moslims tegen christenen is weer een heel andere kwestie en zorgt ook geregeld voor nieuwe waarschuwingen per sms via Nederlandse ambassade of VSO. We zijn er inmiddels een stuk meer aan gewend maar echt relaxed is het niet, zeker niet omdat de verkiezingen nog moeten komen en het dan alleen nog maar meer wordt.

Maar goed, in de afgelegen gebieden, waar het Kidimu project zich afspeelt, hebben ze geen flauw benul meestal en leven zoals ze al honderden jaren doen, de kippen rondom de hut, de vrouw achter de kookpot en de man hangend voor de hut.
Ondertussen proberen we een en ander op touw te zetten bij de basisschool en zien we kleine en grote successen.
Onlangs hadden we een 'labour-day' georganiseerd waarmee de aftrap werd gegeven van het 'food project' waarbij een deel van het stuk land van de community omheinen en bewerken voor het verbouwen van groenten en fruit zodat daarmee uiteindelijk maaltijden voor de kinderen kunnen worden bereid.

Het werd een fantastische dag. Uiteraard zaten we als mezungu's veel te vroeg op het afgesproken tijdstip (half 8 in de ochtend!!) klaar om aan de slag te gaan....niemand te zien! grrr...erger...loslaten!! zo tegen een uur of negen waren er echter verschillende vrouwen en mannen samen gekomen om uiteraard te beginnen met het ontbijt dat door Friends for Life was geregeld te nuttigen. arghhh

Maar uiteindelijk ging toch echt iedereen aan de slag. Van de blue-gum bomen op het terrein werden de palen voor de hekken gezaagd, er werd cement gemaakt om de palen in de grond vast te zetten, de vrouwen ploegden het land om of maakten de pilau voor de lunch klaar en een groepje mannen reed met mij zo'n 8 keer heen en weer om mest te scheppen dat een eindje verderop afgekapt moest worden en door de chief van de community gedoneerd was. Ook weer zo grappig westers gedacht dat er dan dus kunstmest in zakken klaar zou staan dat we dan alleen nog even op moesten halen...hahaha het idee...en dat na een half jaar Kenia ;).

Het resultaat mag er zijn na een dagje ploegen met zn allen: het hek staat er, de grond is omgeploegd en het belangrijkste was natuurlijk dat de community zich verantwoordelijk voelde en zal voelen voor het onderhouden en bewerken van het land.

Ondertussen zijn Margreet en ik op de achtergrond enorm druk geweest met het schrijven van proposals voor het aanvragen van subsidies en giften bij Nederlandse bedrijven en stichtingen. Het zou natuurlijk geweldig zijn als we de rest van onze plannen kunnen voortzetten zoals het realiseren van een keuken waar de maaltijden kunnen worden bereid, het organiseren van eerste hulp trainingen, het verstrekken van musquito-netten etc. etc.
De eerste stappen zijn gezet, we gaan vol vertrouwen en enthousiasme verder!