Verhuizing en eerste safari!

Jaaa, eindelijk dan, stromend water in het appartement! Week in week uit hebben we van de aannemer gehoord dat we toch echt 'tomorrow' konden verhuizen en nu na, 6 weken hotel, zijn we dan eindelijk verhuist.

Uiteraard zijn we als vlijtige huismutsen meteen aan de slag gegaan met shoppen, inrichten, kussentjes naaien en gordijnen op maat maken. De meeste spulletjes hebben we lekker goedkoop langs de kant van de weg op de kop kunnen tikken, bijna allemaal van riet gemaakt, lekker licht qua gewicht en het staat ook nog leuk. Vervolgens uiteraard uit op kikoys, de prachtige stoffen die ze hier hebben om de boel te decoreren.

De houten bank die we al op uit zijn sinds we hier in Ukunda aan zijn gekomen was natuurlijk onze eerste aankoop. Vervolgens is overal een mannetje voor te regelen, zo dus ook voor de kussens, overigens wel zelf van oude kantoorgordijnen vervolgens kussenslopen genaaid (jaja ik dus ook haha nooit gedacht dat ik ooit nog kussentjes zou gaan zitten naaien, en dat dan hier in Kenia!).

Wat een heerlijk gevoel, zo'n eigen plek, na al die weken in het hotel, eindelijk zijn en voelen we ons dan ook echte inwoners van Kenia.

Dat laatste geeft meteen ook veel voordeel, want als vrijwilliger kun je lekker goedkoop de safariparken in hier, toegang voor ons slechts 5 euro ipv 20, prima geregeld dus!. Zo ons eerste safaritrip vandaag gemaakt naar Shimba Hills. Op nog geen half uurtje rijden van Ukunda ligt dit park, met prachtige uitzichten, giraffen, olifanten en de zeldzame sabelantilope die alleen hier voorkomt. Met nog twee andere vrijwilligers uit andere plaatsen hadden we via een van onze collega's een huurauto op de kop getikt voor een paar tientjes.
Na even rond te hebben gereden stuitten we op de eerste sabelantilopes...vervolgens een groepje grappige wrattenzwijntjes zo vanuit de film de Lion King gelopen in ons vizier..

Vervolgens even niks, tsja....de tijd van het jaar is ook niet de beste voor safari's...maar als ej dan even indut met zn allen ineens om de hoek een olifant midden op de weg! De enorme kolos bleef staan waar hij stond en was vooral bezig met het rode zand waarmee de weg bedekt was over zijn rug te gooien. We stonden vlakbij en hadden ruim tijd om foto's te maken en dit moois te bekijken.
Na een hele tijd wilden we toch wel een keer doorrijden maar het beest ging maar niet weg..er langs rijden was geen optie dus toch nog mar even van het uitzocht genieten. Uiteindelijk zag een van ons dat er toch iets niet helemaal klopte, het arme beest was in een klem oid gelopen en had een verdikte rechter voorpoot. Het was duidelijk dat de kolos geen kant op kon en behoorlijk aan het lijden was, zich koel probeerde te houden door zand over zich heen te gooien en er geen andere olifant meer in de buurt was dus daar misschien inmiddels alweer een tijdje stond. We konden niks anders doen dan de rangers van het park bellen en hopen dat zij hem zouden helpen.

Nou goed, op naar het volgende avontuur..eindelijk dan na behoorlijk wat kilometertjes de eerste giraffen in zicht, vervolgens bavianen en tenslotte one of the big five, de buffalo's. Met een leuke afsluiting van nog een groepje wrattenzwijntjes zijn we tenslotte naar huis gereden met een voldaan gevoel, prachtige foto's en heel veel zin in de volgende safari om ook de andere big-five leden op te zoeken.